WARSZAWA 26.07.2014

  Lidé se v dnešní době ptají na různé možnosti trávení dovolené. Rozhazují úspory, jezdí k moři, mají problémy s jazykovými znalostmi. Většinu času tráví jen u moře a v podstatě provádí to stejné, co jde dělat na přehradě za nižší náklady. Polsko má aspoň tu výhodu, že má moře své vlastní.

  Můj plán na měsíc červenec byl jasný. Jet do Polska, kde se hlavně domluvím, navštívit tam různé členy rodiny v Siedlcích, kde jsem měl na každý den nějaký jiný program a současně jim dovést různé výrobky, které jsou v České Republice a v Polsku jsou většinou nedostupné. Potraviny, průmyslové zboží, atd.

  Jako sympatizant a fan Anny Jantar, současně člověk, který si přál navštívit setkání fanoušků již v lednu tohoto roku (2014), měl velké štěstí. Faktem je, že jsem byl v podobné věci ve Varšavě již 14. března 2014, ale to mělo trochu jinou podobu. Šlo o výročí úmrtí Anny a té letecké nehody vůbec.  A také o premiéru knihy Bursztynowa dziewczyna, což v překladu do češtiny znamená Jantarové děvče.

www.youtube.com/watch?v=qsumZJP6Hr4

www.youtube.com/watch?v=3HaM6Hba0So

  Měl jsem velké štěstí v tom, že má dovolená v Polsku byla plánována ve dnech 19. – 29. července 2014. Dne 13. července v 19,19 hodin se na Facebooku objevila u profilu Anna Jantar fani zpráva o tom, že v sobotu 26. července 2014 je setkání fanoušků. Schůzka byla  plánována ve Varšavě na ulici Juliuse Slováckého 27/33,

což je velký obytný dům,

kde asi v roce 1974 začala bydlet naše Anna, když se přestěhovala do Varšavy. A tak jsem dne 15. července v noci ve 2,27 hodin se vyjádřil v tom smyslu, že se toho setkání rád zúčastním.

  O stejné schůzce informoval také na stránce     www.bursztynowa-dziewzczyna.pl     velmi známý sympatizant a velký fanoušek Přemek Sobolewski.  

  Takže plán byl u mě jasný. V sobotu 26.7. se pojede opět do hlavního města Polska. Navíc den 26. červenec nebyl vybrán jen tak náhodou .Podle starých zvyklostí se v Polsku víc slaví jmeniny než narozeniny, dokonce jedno jméno v kalendáři je na více místech. A slaví se podle toho data, které je blíž k narozeninám. A jelikož Anna se narodila dne 10. června, slavila svůj svátek vždy dne 26. července.

Bylo krásné sobotní ráno, počasí opravdu velmi krásné. Jako z pohádky. Akorát příliš horko. Teplota byla kolem 33 stupňů Celsia. Krátce po 7. hodině jsem vyrazil z Siedlec na železniční nádraží taxíkem, pokračoval jsem vlakem Koleje Mazowieckie v 7,18 hodin do Varšava, Střed města. Do stanice Warszawa Śródmieście. Po různém osobním vyřizování na Centrálním nádraží a u Paláce kultury jsem se vydal opět na místo, kde se tenkrát stala ta letecká nehoda. Od křižovatky Aleje Jerozolimskie -  Marszalkowska jsem v 9,45 hodin se rozjel tramvají 7 či 9 směr Grójecka – Alej Krakowska na zastávku Pavla Lipovčana. Tedy směr jih až jihozápad, směr letiště Frederyka Chopina, tedy letiště Okentě. Opět jsem měl celodenní jízdenku na MHD Warszawa na příznivou cenu 15 zlotych.

www.mapy.cz/#!x=20.949575&y=52.184263&z=16

Zde jsem v okolí hřbitova koupil hřbitovní lampy a vydal se místo na hřbitov směrem k výchovnému ústavu a dál k památné zdi, abych tam ty svíce zapálil. Po 10. hodině jsem tak u té vodní nádrže učinil a jel tramvají zpět.

Po 11. hodině jsem pokračoval metrem od Paláce kultury od stanice Centrum do stanice Plac Wilsona. Je to směr MLOCINY (výslovnost Mlotiny).  Vyhledání té ulice Slováckého (pojmenované po polském spisovateli) se zpočátku jevilo obtížně, ale brzy jsem našel nejen tu ulici, ale i tu budovu.

  Kolem 12. hodiny se začali scházet fanoušci z varšavského fan clubu Anny Jantar. Prvně přišli tři lidé, mezi nimi i Přemek. Přemek mě lehce poznal zřejmě z fotek ze serveru www.marioartych.com. Nakonec mimo mě tam přišlo až 11 osob. Velmi sympatičtí a slušní lidé. Monika, Dagmar, Krzysztof, apod. Nakonec jsme se přemístili do kavárny Kalinové srdce na ulici Krašnického 25, vchod od ulice Kochovského.

www.warszawa.klubowa.pl/warszawa_kluby,4078,Klubokawiarnia_Kalinowe_serce.html

  Mezi 12,30 a 14. hodinou jsme byli v té kavárně, působila velmi kulturně a intelektuálně. Pouštěli se tam různé písně převážně z mého telefonu, micro SD karty mp3. Telefon se zapojil Jackem do větších reprobeden. Zazněly její největší hity jako Nic nie moźe wiecznie trwać (Nic nemůže trvat věčně), Za wszystkie noce (Za všechny noci), Wielka dama tanczy sama (Veliká dáma sama tančí), Gdzie sa dzisiaj tamci ludzie (Kde jsou dnes ti lidé), Po tamtej stronie marzeń (Na druhé straně přání), Staruszek świat (Stařeček svět), atd. Byl jsem seznámen s kronikou fan klubu, s její historií od časů klubu Burztyn (Jantar), kdy jej v 80. letech vedla Agata Materowicz až po současnost. Dostal jsem i nějaké fotografie Anny. Proběhlo také naše společné focení. Někteří členové se dozvěděli o portálu www.annajantar.cz, eu, jiní o něm již věděli.

Asi kolem 15. hodiny jsme navštívili společně hrob Anny Jantar na Vavřiševském hřbitově. Zde jsme umístili hřbitovní lampy.

www.mapy.cz/#!x=20.925189&y=52.279785&z=15

Při cestě zpět jsme potkali onu zmíněnou spisovatelku jménem Mariola Pryzwan a jejího manžela Slávka. O ní je zmínka v mém článku Můj den 14.3.2014.

special info

   Při cestě ze hřbitova Monika G. se zmínila o tom, že v této budově bylo za dob Anny Jantar nahravací studio. Bylo to při cestě z Vavřiševského hřbitova směrem na panelák Reymonta 21.

Další mé kroky vedly s Monikou G. až na ulici Reymonta 21, kde Anna žila těsně před svou tragickou smrtí. Zde žil i její manžel, čtyřletá dcera Natálie a babička Halina Szmeterling, která po smrti Anny se začala o Natálii starat a pečovat o ní.

V 16 hodin jsem zůstal sám a směřoval jsem na hřbitov na Powazakách, tady jsem zapaloval svíčky pilotům a letuškám, kteří přišli 14.3.1980 o život společně s Annou. To znamená, že v 17 hodin jsem byl jsem na hrobě Pavla Lipvčana. Dále je zde pochovaný druhý pilot Tadeusz Lochocki. Jiní lidé : Jan Lubniewski, Stefan Waszewicz, ….

Stewardessy : Marmol Dudlej Alicja, Podstolska Joanna, Krawczyk Krystyna, Grabowska Elźbieta, …

Byl jsem i na hrobech obětí z jiné letecké nehody, a to z Kabackého lesa ze dne 9. 5.1987, viz.www.marioartych.com/sledovana-fakta/

A následovala stará rutina. Stará dobrá Varšava mi umožnila i v sobotu kolem 20. hodiny koupit CD – Nezapomenutelné hity Anny Jantar, prodejna Empik.com, ulice Marszalkowska.

www.google.pl/search?q=niezapomniane+przeboje+anna+jantar&sa=X&tbm=isch&tbo=u&source=univ&ei=kKjcU77gJqfe7AbA9YDwBw&ved=0CEQQsAQ&biw=1024&bih=613

Po návštěvě hostinské zahrádky pod Palácem kultury jsem opět po 21. hodině jel Kolejí Mazowieckou z Warszawy Śródmieście do Siedlec.  

Pro mě to byl opět vydařený den, měl jsem možnost poznat nové lidi z fan klubu Anny Jantar ve Varšavě a navázat s některými kontakt. Byl jsem velmi spokojen.

Marian Mario Artych

Brno, 2. 8.2014

    WERSJA PO POLSKU

   Ludzie w dziszajszych czasach pytają o róźne moźliwości spędzania urlopu. Szastają ościednościami, jeździą nad morze, mają róźne kłopoty s umiejętnośćiami języka. Duźo czasu spędzają u morza i w zasadzie nad zalewem się robi to samo i za tańsze koszty. Polska ma przynajmniej tą wygode, źe jest morze własne.

  Mój plan na miesząc lipiec był prosty. Pojechać do Polski, gdzie się przede wszystkim dogadam, pojade na odwiedziny do rodziny w Siedlcach. Miałem na kaźdy dzień inny program. I jednocześnie przywiąze róźne produkty – źywność, towar przemysłowy, rzeczy, które w Republice Czeskiej są, ale w Polsce są raczej nieosiągalne.

  Jako sympatyk i fan Anny Jantar i człowiek, który chciał przyjechać na spotkanie fanów Anny Jantar juź w styczniu tego roku (2014), miał duźe ścięscie. Faktem jest, źe byłem w podobnej sprawie  w Warszawie już w dniu 14. marca 2014r., ale wtedy raczej chodziło o troche inną sprawe. Chodziło o rocznice śmierci Anny Jantar i w ogóle ten wypadek lotniczy. I jednocześnie była premiera kśiąźky Bursztynowa dziewczyna, po czesku Jantarové děvče.

www.youtube.com/watch?v=qsumZJP6Hr4

www.youtube.com/watch?v=3HaM6Hba0So

Miałem duźo ścięścia dlatego, źe mój urlob w Polsce był zaplanowany w dniach 19.-29. lipca 2014r. Dnia 13. lipca 2014r. o godz. 19,19 się pojawiła wiadomość w profilu Anna Jantar fani, źe w sobote 26. lipca 2014r. będzie spotkanie fanów. Spotkanie było zaplanowane w Warszawie przy ulicy Słowackiego 27/33,

jest to duźy mieszkalny budynek,

gdzie chyba w 1974r. przyszła mieszkać nasza Ania do Warszawy. No i 15. lipca w nocy o godz. 2,27 dałem odpowiedź w tym znaczeniu, źe bardzo chętnie na takie spotkanie przyjade.

 O tym spotkaniu informował teź na stronie www.bursztynowa-dziewcznyna.pl bardzo znany wielbiciel i wielki fan Przemek Sobolewski.

 Takźe mój plan był prosty. W sobote 26. lipca pojechać do stolicy Polski. Pozatem 26. lipiec niebył wybrany przypadkowo. Według starych obyczajów w Polsce się więcej obchodzą  imieniny niź urodziny, jeście do tego jest jedno imie w kalendarzu na więcej miejscach. I obchodzi się to według daty urodzenia. Anna się urodziła 10. czerwca, to znaczy, źe obchodziła imieniny w dniu 26. lipca. 

  Było bardzo ładne rano w sobote, naprawde bardzo ładne. Jak w bajce. Tylko za gorąco. Temperatura była około 33 stopni Celsjusza. Po godz. 7. rano przyjechała taryfa na dworzec kolejowy w Siedlcach. O godz. 7,18 ruszyłem Koleją Mazowiecką do Warszawy na Śródmieście. Taka stacja. Po załatwieniu spraw osobistych na dworcu centralnym i w okolicy Pałacu kultury pojechałem ze skrzyźowania Aleje Jerozolimskie - Marszałkowska na to mięjsce katastrofy lotniczej. Pojechałem tramwajem 7 lub 9 o godz. 9,45 w kierunku północny zachód Grójecka – Alej Krakowska i przystanek Pawła Lipowczana. Znów miałem ten całodobowy bilet na MPK Warszawa za dobrą cene 15 złotych.

www.mapy.cz/#!x=20.949575&y=52.184263&z=16

Tutaj w okolicy cmentarza kupiłem znicze i nieposzłem na cmentarz, tylko w kierunku ośrodku wychowawczego i tego muru tam. Tam te znicze zapaliłem. W okolicy wody i tej fosy.  Było po godz. 10. Wracałem tramwajem z powrotem.

  Po godz.11. pojechałem metrem ze stacji Centrum od Pałacu kultury do stacji Plac Wilsona. Jest to kierunek Młociny. Szukanie tej ulici Słowackiego się na początku wydawało trudne, ale miałem szybki sukces jak z odnaleźeniem tej ulicy, to i tego budynku.

  Około godziny 12. się zaczeły schodzić fani z Warszawskiego fan clubu Anny Jantar. Wpierw przyśły trzy ludzie, między nimi teź Przemek. Przemek mnie łatwo poznał, prawdopodobnie ze zdjęć na stronie www.marioartych.com. Wyszło tak, źe oprucz mnie tam było 11 osób. Bardzo sympatyczni i kulturalni ludzie. Monika, Dagmar, Krzystof, itd. Potem poszliśmy do kawiarni Kalinowe serce przy ulicy Kraśińskiego 25, wejście jest od ulicy Kochowskiego.

www.warszawa.klubowa.pl/warszawa_kluby,4078,Klubokawiarnia_Kalinowe_serce.html

  Między godzinami 12,30 i 14. spędziliśmy razem w tej kawiarni. Wyglądała ona bardzo kulturalnie i intelektualnie. Włączyliśmy piosenki przewaźnie z mojego telefonu, micro SD karty mp3. Telefon s jackem podlączyliśmy do glośników. Słuchaliśmy największe przeboje, takie jak Nic nie moźe wiecznie trwać, Za wszystkie noce, Wielka dama tańczy sama, Gdzie są dzisiaj tamci ludzie, Po tamtej stronie marzeń, Staruszek świat, itd. Byłem zapoznany s kroniką fan clubu od historii klubu Bursztyn Agaty Materowicz do dziś. Dostałem teź pare zdjęć Anny. Była takźe nasza wspólna sesja zdjęciowa. Niektórzy członkowie sie dowiedzieli o portale www.annajantar.cz, eu, inni juź wiedzieli.

  Około godz. 15. była nasza wspólna wizita na grobie u Anny Jantar na cmentarzu Wawrzyszewskim. Tutaj zapalaliśmy znicze.

www.mapy.cz/#!x=20.925189&y=52.279785&z=15

  W drodze z powrotem spotkaliśmy pisarzke Mariole Pryzwan oraz jej męźa Sławka. O niej jest wiadomość w mojim blogu Mój dzień 14.03.2014r.

special info

    W drodze z cmentarza Monika G. mówiła, źe w tym budynku było w czasach Anny Jantar studio nagraniowe. Było to w drodze z cmentarza Wawrzyszeskiego w kierunku na dom z płyty Reymonta 21.

  Następne moje chody były s Monika G. pod dom na ul. Reymonta 21, gdzie źyła Anna krótko przed swoją śmiercią tragiczną. Tutaj źył jej mąź, czteroletnia Natalia i babcia Halina Szmeterling, która się po śmierci Anny zaczeła Natalią opiekować.

 O godz. 16. zostałem sam i pojechałem na Powązky, tutaj zapalałem znicze. Spoczywają tam piloci i steawardessy.  Osoby, które zgineły razem s Anną w dniu 14.03.1980r. To znaczy, źe o godz. 17. byłem na grobie Pawła Lipowczana. Jest tam teź pochowany drugi pilot Tadeusz Łochocki. I inni ludze : Jan Łubniewski a  Stefan Wąszewicz,….

Stewardessy : Marmol Dudlej Alicja, Podstolska Joanna, Krawczyk Krystyna, Grabowska Elźbieta,…..

Byłem teź na grobach ofiar z innej katastrofy lotniczej, i to z Lasu Kabackiego z dnia 9.05.1987r.

www.marioartych.com/sledovana-fakta/

No i następnie były rutynowe czynności. Stara dobra Warszawa pozwoliła na to, źe mogłem w sobote o godz. 20 jeście kupić płyty. W Empik.com przy ul. Marzałkowskiej zakup CD Niezapomniane przeboje.

www.google.pl/search?q=niezapomniane+przeboje+anna+jantar&sa=X&tbm=isch&tbo=u&source=univ&ei=kKjcU77gJqfe7AbA9YDwBw&ved=0CEQQsAQ&biw=1024&bih=613

Po wizicie w pubie pod parazolami pod Pałacem kultury pojechałem po godz. 21. Koleją Mazowiecką z Warszawy Śródmieście do Siedlec.

Dla mnie to był bardzo udany dzień, miałem moźliwość poznać nowych ludzi z fan clubu Anny Jantar w Warszawie i s niektórymi nawiązać kontakt. Byłem bardzo zadowolony.

Marian Mario Artych

Brno 2.08.2014r.